Archiwum kategorii: Nie daję ci czytać moich wierszy

TRZYDZIEŚCI SONETÓW WRZEŚNIOWYCH (12)

Opublikowano czwartek, 13, wrzesień, 2012, autor: admin

12. Czy pamiętasz Iwonko ten nad morzem wrzesień? Nas dziewcząt było dziesięć w jednym pokoju. Ja nosiłam poncho. Profesor w ubraniu białym, pobrudzony mąką lubił świeże ryby prosto z kutra jeść, błyszczał bielą w słońcu jak blejtramu część, wylew miał … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii 2012, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , , | 6 komentarzy

TRZYDZIEŚCI SONETÓW WRZEŚNIOWYCH (11)

Opublikowano środa, 12, wrzesień, 2012, autor: admin

11. Nieczynny jest już kamieniołom, zarasta woda w wyrobisku, puszki po piwie, ślad po ognisku, na urąganie bufetom i stołom. Dano już odejść ludziom-wołom, co wieźli głazy na stację pobliską, nie ma też szyn. Zabrali wszystko. Deszcz mży. Smutno wkoło, … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii 2012, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , | Dodaj komentarz

TRZYDZIEŚCI SONETÓW WRZEŚNIOWYCH (10)

Opublikowano wtorek, 11, wrzesień, 2012, autor: admin

10. Wieś jest piękna z perspektywy ptasiej, oglądam ją w słońcu po wyjściu na górę, dollhouses wyglądają najczulej, aż chce się wziąć do ręki lilipucią krasę. W tych samych domach trwają pokolenia folksdojcze, komuniści, a teraz faszyści, każdy się przystosuje, … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii 2012, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , , | Dodaj komentarz

TRZYDZIEŚCI SONETÓW WRZEŚNIOWYCH (9)

Opublikowano poniedziałek, 10, wrzesień, 2012, autor: admin

9. Pająk rozpostarł swą mandalę, pilnie tkał i złapał muchę. Mogę ją zniszczyć jednym ruchem gwałtownym. Mogę też i wcale nie reagować… Nie kiwnie mój palec na to łajdactwo jawne, na dwa losy kruche, na system pajęczy! Nikt by mu … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii 2012, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , | Dodaj komentarz

TRZYDZIEŚCI SONETÓW WRZEŚNIOWYCH (8)

Opublikowano niedziela, 9, wrzesień, 2012, autor: admin

8. Zacierają się dnia pory, noce są ciemniejsze, zwalnia zegar od większej wilgoci, zanim się wszystko skończy i się osieroci, archeologiem będę, górnikiem i mędrcem. Wejdę w świat podziemny jak do Lety, nikt na mnie tam nie czeka, nie żąda … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii 2012, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , | Dodaj komentarz

TRZYDZIEŚCI SONETÓW WRZEŚNIOWYCH (7)

Opublikowano sobota, 8, wrzesień, 2012, autor: admin

7. Wiatr zerwał się, przydusił suche wrzosy, zimo arktyczne zawładnęło izbą, już czas, już czas, już dzban wodę wynosił, i już skończyłam z tą wierutną misją. Bywały dni, że jeszcze jak kłosy zbierałam z pól pamięci przenikliwość żyzną, ku przestrodze … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii 2012, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , | Dodaj komentarz

TRZYDZIEŚCI SONETÓW WRZEŚNIOWYCH (6)

Opublikowano piątek, 7, wrzesień, 2012, autor: admin

6. W zorane pola poprzez twarde skiby, w pochylonej nawłoci żółć, w czerń lasu. Nie zmieści się przybysz, ciasno w kadrze. Nie obejmie mnie już. Mogłabym, oczywiście, wędrować na niby, mogłabym nawet za tobą pójść, a jednak nie mogę, bo … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii 2012, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , | Dodaj komentarz

TRZYDZIEŚCI SONETÓW WRZEŚNIOWYCH (5)

Opublikowano czwartek, 6, wrzesień, 2012, autor: admin

5. Przestrzeń rzeki jest nerwem wymierzonym w niebo, sylwetki wędkarzy stłamszone na brzegu, jakby Wielki Architekt nasmarował kredą kierunek pójścia w nicość z pytaniem dlaczego. Śluza zniewoliła wody zastałą niemrawość pływają w niej jak plwociny kawałki papieru, nieboskłon skłania do … Czytaj dalej →

Zaszufladkowano do kategorii 2012, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , , | Dodaj komentarz