Archiwum kategorii: 1970

W moim domu są poukładane (najbardziej za to mój dom cenię), szklane łzy w długich, bizantyjskich dzbanach, których zrodzenie jest tak samo znane jak innych rzeczy, które tu wymienię: Westchnienia włosów, które raz jedyny, z dnia noc zmieniły swą barwą … Czytaj dalej →

Snów nieuchwytnych jestem pełna, nieznane drgania…Znów, od nowa… Oszołomienie…Jestem senna… Piekielne dźwięki…Słodkie słowa… Znam cenę i wiem, co mnie czeka lecz jeszcze chwilę…Później? Nie dbam… Umysł ostrzega – nie uciekam i nadsłuchuję. I się spełnia. 20 lipca 1970 Przemyśl