Archiwum miesiąca: listopad 2014

Patrick Modiano „Zagubiona dzielnica” (1984)

Modiano w swojej prozie nigdy nie jest jednoznaczny i jeśli chce się dociec elementarnych informacji o bohaterach powieści „Zagubiona dzielnica”, to zawieruszają się one w niepamięci, zapadają się wraz z ulicami, domami i mrokiem nocy. Nieostrość konturów wywoływanych osób to … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii czytam więc jestem | Otagowano , , | 2 komentarze

MODIANO

Tegoroczny Nobel 2014 dla Patricka Modiano to opowiedzenie się za powolną, malarską narracją snutą zawsze obok tego, co ma przekazać pisarz wprost. Jakby literatura była jedynie otuliną przekazu, a sam przekaz niezmiennie wymyka się i czytelnik może go tylko w … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii dziennik duszy | Otagowano , , , , , , , | Dodaj komentarz

Bartosz Paduch „Totart” (2014)

Film zobaczyłam dopiero po przeczytaniu „Listu otwartego” Zbigniewa Sajnóga, w którym sprzeciwia się filmowej wymowie i prosi, by usunąć sekwencje z jego udziałem. Dopiero po zobaczeniu filmu można zrozumieć, o co Sajnógowi chodzi, gdyż wypowiedzi reżysera i liczne wywiady gazetowe … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii czytam więc jestem | Otagowano , , , , , , , , , , , , , , | 129 komentarzy

Konstanty A. Jeleński „Bellmer albo Anatomia Nieświadomości Fizycznej i Miłości” Katarzyna Przyłuska-Urbanowicz „Pupilla. Metamorfozy figury drapieżnej dziewczynki w wyobraźni symbolicznej XX wieku.”

Widocznie pisze się, komponuje, maluje i rzeźbi, by nie zabijać z namiętności w świecie realnym. Kuba Rozpruwacz – którego rolę na deskach swojego teatru grał sam Frank Wedekind – to artysta patroszenia kobiet żyjący już teraz tylko w operze, teatrze … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii czytam więc jestem | Otagowano , , , , , , , , , , | Dodaj komentarz

WEDEKIND

Trudno zorientować się, kim był Frank Wedekind dla współczesnych oglądając dzisiaj arcydzieło filmu niemego „Puszka Pandory” (1929) Georga Wilhelma Pabsta, lub film „Lulu”(1980) Waleriana Borowczyka. Pierwszy, mimo wiele znaczących i zarazem olśniewających dziecięcą niewinnością min Louise Brooks jest tak pełen … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii dziennik duszy | Otagowano , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , | Dodaj komentarz

WIERSZE CZARNE (5)

KOMUNIKACJA Może już nigdy nie przebiję osnowy. W niej porozumienie więzione, staje się niczyje. Dom rozsypuje się w kamienie, szatkują deszcze zimne chwile. Destrukcja zawsze w zewnętrzności niedbałym ruchem koła losu, nie dość bałagan zmiótł, nie dość ci szubienic, tortur, … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii 2014, Nie daję ci czytać moich wierszy | Dodaj komentarz

WIERSZE CZARNE (4)

Przychodzą do mnie wiersze czarne w porze, gdy słońce złoci klony. Monstrualnymi punkty karne w rozgrywce życia są miliony starć bez osłony i obrony. W czasach, gdy jeszcze sen dziewczynki poecie nie pozwalał zasnąć, Bellmera lalek złe uczynki sublimowały jego … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii 2014, Nie daję ci czytać moich wierszy | Dodaj komentarz

Justyna Jaworska „Cywilizacja „Przekroju” Misja obyczajowa w magazynie ilustrowanym” (2008) Andrzej Klominek „Życie w “Przekroju” (1995)

Najwięcej o dawnym Przekroju lat czterdziestych, pięćdziesiątych i sześćdziesiątych dowiadujemy się od Andrzeja Klominka. Powtórzeniem zawartym w jedynej rzetelnej monografii najpopularniejszego i zawsze deficytowego tygodnika PRL-u jest niedawno wydana praca doktorska autorki z pokolenia wnuków założycieli „Przekroju”, Justyny Jaworskiej urodzonej … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii czytam więc jestem | Otagowano , , , , , , , , , , , , , , , , , , | 13 komentarzy