Archiwum kategorii: Nie daję ci czytać moich wierszy

WIERSZE ZIELONE (1)

Wróbli już nie ma. A gołębie w szarościach połyskują bielą, jakby z krzyżówek dobra ze złem wysnuły przypadkowe klony; każdy z nich inny. Bo gawrony wciąż takie same pod drzewami umorusane pędzlem bożym. Ach, po co chłód przezwyciężany z dnia … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , , | Dodaj komentarz

ODMOWA

Kurczy się przestrzeń, a dreptania w miejscu przeczekać już nie sposób… Zmierzch wstaje wcześnie, świt umiera niebem zasłanym przelotami… Atlas podźwignął nikły ciężar złożony ledwie z kilku osób, reszta jest martwa tak boleśnie, jak czarny żałobników aksamit… Mówiłeś mi, że … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii 2015, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , | Dodaj komentarz

ODYSEJA KOSMICZNA 2015

I nadszedł w końcu luty luty, i zaparował szybę przednią, słońce jak lizak malinowy świeciło wprost, a zmierzch się kruszył, osadzał się, celował w sedno, dzień lutowy umierał. Głos mój wywracał sąd na nice, rwał się przy krtani jak sznur … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii 2015, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , | 6 komentarzy

WIERSZE CZARNE (10)

ANTYINTELEKTUALIZM I cóż poradzi Noam Chomsky? Nic już nie powie Susan Sontag. Gdzie Emersona smaczne kąski, gdzie śpi męczeńsko Malcolm X? Jest wciąż Pawłowicz tylko pysk. Kto czyta pisma Hanny Arendt? banalna zda się Lillian Hellman. Kto ceni dziś Fuller … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii 2014, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , , , , , , , , , , , , , , | 2 komentarze

WIERSZE CZARNE (9)

ROMEO I JULIA W RAKOWISKACH A nuż poezji zwykłe słowa wytrącą z dłoni ostre noże i przy rodzinach już grudniowa rzeź nie przytrafi się w kolorze krwi, jak brukowca tani wzorzec. A nuż czytanki jak odezwy ujarzmią liter zwięzły szereg, … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii 2014, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , , , , | 98 komentarzy

WIERSZE CZARNE (8)

RÓŻA Napisał wiersz o Róży Celan, że imię jej nam pozostanie, koloid wypełnił pustostan i skrzepnie krew na świata ranie, by nowe rany wznawiać na niej. Czy szepnęła Róża nie strzelać jak w filmie Margarethe von Trotta? A przecież śmierć, … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii 2014, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , , , , , , , , , | Dodaj komentarz

WIERSZE CZARNE (7)

LIRYKA Ów, kiedy pisze wiersze czarne, za oknem słońce lśni grudniowo, a przodków losy legendarne frakcją jaśniejszą tą i ową wiodą go tam, gdzie zawsze wiodą. Kto żywy z nas? Kto, kiedy pisał gryząc ołówek w wściekłym szale, albo ten, … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii 2014, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano | 4 komentarze

WIERSZE CZARNE (6)

NIEMIECKA JESIEŃ Franz Biberkopf opuścił Tegel opuścił też Andreas Baader nie ma spokoju świąt ni niedziel ten, kto zdejmuje z twarzy puder ten, kto opaskę ściąga z bioder. Oglądać  filmy Fassbindera to tak, jak kiedy łowcy głów pozamykali w komputerach … Czytaj dalej

Zaszufladkowano do kategorii 2014, Nie daję ci czytać moich wierszy | Otagowano , , , , , , , , | Dodaj komentarz