Archiwum kategorii: czytam więc jestem

Przy okazji dzisiejszego wejścia na ekrany, według mnie przełomowego, jeśli chodzi o obyczajowość, nagrodzonego Oscarem za scenariusz Diablo Cody „ Juno” padają jeszcze dwa tytuły: rumuńskiego “Cztery miesiące, trzy tygodnie i dwa dni” „Palindromy” Todda Solondza. Ponieważ wymienione filmy omawiałam … Czytaj dalej →

Stephen King „Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika” obiecuje pisarzom niezły zarobek z tej profesji, jeśli jego rad posłuchają. Wymienia w pierwszym rzędzie książki opowiadające o pracy gwarantującej wielkie powodzenie wśród czytającej publiczności. W kinie robi to doskonale Loach nigdy nie popadając … Czytaj dalej →

Ubiegłoroczne dzieło Greenawaya nawiązuje do mojego ulubionego filmu tego reżysera sprzed dwudziestu lat, „Kontraktu rysownika”, do zawartego w nim smutnego przesłania, że świat jest w rękach sił sprzecznych z posłannictwem geniusza, że geniusz przychodzi, by przegrawszy, odejść. Przegrana jest przewrotna … Czytaj dalej →

Akcja powieści Marcina Świetlickiego opiewa rok 1993, gdy poeta jeszcze nie dostał, a miał nadzieję dostać prestiżową literacką Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. Akcja tej parodii, podobnie jak parodia Marka Trojanowskiego, sieciowa „PoliszFikszyn” obraca się między innymi wokół tej nagrody, zwanej … Czytaj dalej →

Dawno nie czekałam z takim utęsknieniem, by wreszcie się skończył oglądając ten zwycięski, nagrodzony tegorocznymi Oscarami – według niemal wszystkich ambitnych i znaczących recenzentów – wartościowy film. Muzyka, która doczekała się osobnych peanów i wspaniałych analiz wspartych Brahmsem i Pendereckim … Czytaj dalej →

Na tegoroczne obchody Dnia Kobiet na moim blogu zdecydowałam się napisać o tym obrazie. Z licznych recenzji sławnego już filmu, gdyż w 2007 roku stał się najważniejszym wydarzeniem artystycznym festiwalu w Cannes i otrzymał Złotą Palmę oraz nagrodą FIPRESCI, najbliższy … Czytaj dalej →

Reżyser, jak deklaruje w wywiadach, jest zafascynowany problemem tak niemodnym dzisiaj, problemem idealizmu.Film, nakręcony konwencjonalnymi środkami wyraźnie stawia problem moralny, omijając dzisiejsze wieloznaczności, dystans, ironię i postmodernistyczny relatywizm.Autorzy filmu więc wracają do odwiecznych pytań, jak postąpić, jeśli jest jeszcze jakiś … Czytaj dalej →