Archiwum kategorii: lata sześćdziesiąte

Ksiądz chodzący po kolędzie zawsze kończył swoją posługę na ten dzień na mieszkaniu Krystyny i kiedy dotarł do nich, był już wykończony. Zatrzymywany przez popisy operowe Hechlińskiego na pierwszym piętrze i grę na skrzypcach Małgosi na drugim, nie chciał już … Czytaj dalej →

Zdawało się, że Rudek odlotu dzieci i Krystyny nawet nie zauważył. Pochłonięty był problemami kubańskimi tak bardzo, że nie zauważył nawet, że codziennie kiedy wracał z pracy, zjawiał się przed jego domkiem opuszczony pies Czechów, którzy wyjechali z wyspy, były … Czytaj dalej →

Kiedy Ewa pokazała Marzence maleńkie, kwadratowe zdjęcie o boku 3 centymetrów, które podarował jej Jorge z dedykacją na odwrocie napisaną ołówkiem po przekątnej, Marzence się Jorge bardzo spodobał. Była to jej jedyna uwaga, jaką poświęciła pobytowi Ewy na Kubie, i … Czytaj dalej →

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1964 w Tokio zamknięto jesienią, tydzień temu, ale dużo było jeszcze o nich w telewizji oraz w gazetach i Andrzej chłonął wszystkie te wspaniałości z wielkim zainteresowaniem i cieszył się, że poczekali na niego, aż wróci z … Czytaj dalej →

W pewnym momencie Mika zniknęła z osiedla i Rudek powiedział córce, że Pydymowski ją oddał. Ewa nie wiedziała co to oznacza, przewidywała coś najgorszego i nie dopytywała się więcej, ani o nic nie walczyła. Na Alamarze było mnóstwo psów bezdomnych, … Czytaj dalej →

Nie wiadomo było kiedy dzieci przyjadą, mimo, że Wanda znała datę wylotu samolotu z Hawany. Nigdy nie udawało się zsynchronizować przesiadek na lotniskach, wszelkich przestojów i oczekiwań na następny etap podróży, a nawet na pociąg z Warszawy do Katowic mogli … Czytaj dalej →

Ulewne deszcze powodowały, że skwar pozornie ustępował, ale były zbyt gwałtowne, by zrobiło się choć trochę zimniej. Pora deszczowa była tylko z nazwy, upiorny żar lał się z nieba, niemniej Pilar po każdej ulewie wkładała sweter i trzęsła się z … Czytaj dalej →