WIERSZE NORWESKIE (1)

*
Mnie dziś na północ hen poniosło
u schyłku lat, w jesiennej porze,
we mgle zszarpany brzeg i Oslo,
i Oslofjorden.

Beton jest zimny, kostka śliska
ulic zawiłych i pustawych,
kurtki zapięte, wrzosu miska
kawiarnie pełne, pełne kawy.

Film z podstawówki tkwi wikingiem
i śmiech, jak widzę długie łodzie!
Wiking nie mówi Duolingiem
jak ja na co dzień.

Mnie nie jest łatwo w bycia schyłku,
nie myślę: po mnie choćby potop!
Bo przecież życie nie jest cyrkiem,
lecz zachwyceniem. I jest po to.