BLOGI X

Wiem, świat ma większe zmartwienia niż mój dzisiejszy dylemat: czy uaktywnić blogowe komentarze?
I to kusi, i to nęci.

Od czasu, gdy nikły pomysł reaktywacji (post) Liternackiej i na niej zbudowaniu (neo) Platformy – od początku podejrzany i nie rokujący – odchodzi w sieciowe zapomnienie – pora samemu się klonować, przekształcać, ewakuować i uspołeczniać, zapraszać się samemu do własnego literackiego wsobnego chowu zanim mój blog porośnie trawą.
A przecież na Zabudowę jej drukiem i tak nie mam pieniędzy.

Gdy sto lat temu z desek krakowskiego teatru Rachela zaprosiła niepozorne elementy przyrody ze skutkiem ubocznym:

/ Zaproście wszystkie duchy, /kwiaty, krzewy, pioruny, /brzęczenia, śpiewy(…)/ Już to pana zajęło/ słoma, zwiędła róża, noc, /ta nadprzyrodzona Moc/

wyniknęło chociaż tyle, że Niemen odśpiewał arię Chochoła.

Nigdy nie wiadomo, co z czego wynika, póki się czegoś nie doświadczy na własnej skórze.
I tak jest to bezpieczniejsze, niż wiara, że odczytanie w hipermarkecie fragmentów powieści (Hanna Bakuła) w towarzystwie wybornych sław dzisiejszego życia kulturalnego w Polsce, książkę ulepszy.
Agata Passent wspierająca słowem artystyczny wymiar przyjaciółki swojej matki, (czyli pokolenia trzymającego dzisiaj literacką władzę) skomentowała rzecz w telewizyjnym TVN – ni z gruszki, ni z pietruszki – że pisarka co jak co, ale jest osobą punktualną.
Pamiętam, że na plener w Bieszczadach Hania spóźniła się trzy dni, więc nawet chwalenie nie na temat ma jakąś tylko dla wtajemniczonych ukrytą intencję.

Ale nie łudźmy się, że koterie poza Siecią różnią się czymkolwiek.
Portale literackie korzystają jeszcze pełnymi garściami z aspiracji bycia w grupie szwędających się po Sieci bezprizornych, ale przecież do czasu.

Już ogłoszono „Zmierzch Kumpli”, a zgrabnie uformowana paczka Poetów Nieszyflady trzyma najczęściej nieotwarte nawet i nieprzeczytane, niezorientowanych maturzystów wiersze osobno i bawi się zupełnie w innej, prawdziwej Szufladzie.

A szkoda, że humanitarna idea internetowej wspólnoty ginie.

/Zaproś gości/ tych, którym gdzie złe wciórności/ dopiekają, którym źle -/ którym bieda, Piekło dręczy, /a do wyzwoleństwa się rwie(…) / I po cóż te z piekła duchy? / Niechaj przyjdą na podsłuchy…