László Jávor “Szomorú Vasárnap” przełożyła z węgierskiego(!) i angielskiego Ewa Bieńczycka

SMUTNA NIEDZIELA

Te smutne niedziele, jak kwiatów białych sto,
Gdy czekam kochanie na ciebie się modląc,
Trwonię wciąż marzenia w niedzielny poranek
I powraca smutek bez ciebie, kochanie
Każdą niedzielę powtarza, na smutek otwiera;
Piję napój z łez, jem smutek jak chleb przygnębienia…

Ta smutna niedziela

Ostatnia niedziela, kochanie, przyjdź, proszę
Do mnie, księdza, trumny, całunu, ogłoszeń
Do kwiatów dla ciebie, i też dla trumny
Pod kwitnącymi drzewami przecież umrę
Nie zamknę oczu, patrz w nie, na ciebie je otwieram
Patrz w moje oczy, w mojej śmierci cię błogosławią

W niedzielę ostatnią

Gloomy Sunday -Original, Hungarian Version