Ma miłość bez głosu
marzeń i przymusu,
przyrzekać nie musi,
bo nie kocha nikt od niej wierniej…
Jest jak lód, jak ogień,
róże dać gotowi,
śmieje się z ich mowy,
kupionych, Walentynkowych gier…
Kioski i perony
pełne nawiedzonych,
cytują ksiąg tomy
wypisując po ścianach maksymy…
Przyszłość ludzi lęka
miłość mówi miękko,
zna porażkę tylko,
przyszłość jest dla niej bez przyczyny…
Sztylet obok kiecki,
damy palą świeczki,
rytuał jeździecki,
każdy jest nadętym człowiekiem…
Mastyksowe kukły,
spraw, by się potłukły,
dystans mej miłości
wie od spierających się lepiej…
O północy most drży,
lekarz leczy na wsi,
córkom sióstr bogaczy
daniny składać – sprytnych obszar…
Wiatr młotkuje hukiem,
nocą deszcz w nim chlupie,
miłość stoi krukiem,
ze złamanym skrzydłem u okna…
Skoro jesteśmy przy poezji, to co sądzisz o tych obrazoburczych słowach pod adresem noblistki Wisławy Szymborskiej na dzisiejszych kumplach, wygłoszonych przez zaledwie dwudziestoletniego poetę, Tomasza Pułkę?
To jakaś wymiana pokoleń, prowokacja, walka o przewodnictwo, czy czasy, w których autentycznie tamto pokolenie nie przemawia?
Bo taki Bob Dylan, mimo, że nie dostał jeszcze Nobla i się nie zanosi, to jednak kochany jest niezmiennie.
Świadczą o tym komentarze na You Tube, pisane przecież nie przez staruszków.
Chyba, że to wszystko wypisał Bolek Kalafior pod zmienionymi nickami.
Szymborska to inne pokolenie, ale fakt, nie wiem, czemu czepiać się akurat Szymborskiej, skoro jest o wiele więcej poetek tamtych lat, niezasługujących na takie wywyższenie. Pamiętam w latach siedemdziesiątych w „Odrze” nabijaliśmy się z wersu „…a pośladki w pąs…” Urszuli Kozioł i właściwie do dzisiaj pamiętam tylko to z tej poezji, której nie potrafię czytać. Pamiętam debiut Zdzisława Jaskuły w „Poezji”, ogłoszono go wtedy bezwzględną rewelacją i jak widać w Łodzi do dzisiaj jest czynną postacią kulturotwórczą.
Ale czy to są Poeci Wielcy? Tacy jak Bob Dylan, którzy poruszyli oba kontynenty?
A jednak Szymborska porusza (dla mnie cykl tematyki holocaustu bardzo bliski), jest obok Herberta znana w całym świecie literackim. Wymieniają ją z nabożeństwem najwięksi. I właśnie czepiać się Szymborskiej?
Nie wiem, w jakim celu.
Bardziej mnie zastanowiło inne zdanie z tego filmiku, jakoby polska poezja to jakieś wybitne osiągnięcia ogólnoświatowe (oczywiście z pominięciem Szymborskiej!). A cóż to znowu za kolejna megalomania? Kto takie ploty rozpuszcza? I w czyim interesie? Kto to zweryfikuje?!
Pułka rozpuszcza.
Oczywiście niczego nie uzasadnia. Bardzo to w stylu komunistycznym czy faszystowskim.
Zasadniczo popieram ataki na tzw. autorytety i ustalone wartości. Ale takie rzeczy trzeba robić z klasą i samemu być kimś. Gombrowicz zaatakował poezję jako taką (Przeciw poetom), ale jak to zrobił! To majstersztyk literacki, no i sam Gombrowicza był kimś.
Tu jakieś kulawe i bezczelne uzurpatorstwo osobnika znanego wąskiemu towarzystwu kumpli.
Czy wymienieni “najwięksi poeci Europy” (po Brytyjczykach i Słoweńcach) Zadura, Pasewiecz, Sosnowski i Wiedeman życzyliby sobie takiego wsparcia?
A mimo wielkiej troski o polską poezję, czuć u Pułki tęsknotę za czasami “mamusi i tatusia”, kiedy można było jednym podpisem odebrać znaczenie, zasługi i skazać na nieistnienie artystę. Pułka jakoś ma to we krwi, to nieodrodny syn tej nie zdekomunizowanej ziemi, ta sama roszczeniowa postawa chama, ale tej partii już nie ma…
Popsuliście mi nastrój i smak, gdyż jestem właśnie po przeczytanym „Nagrobka z lastryko” Krzysztofa Vargi, książki bardzo śmiesznej i podtrzymującej na duchu, dowodzącej, że dystans i śmiech w narodzie nie ginie.
Ale przeczytałam całą, przeczytałam 30 recenzji sieciowych i zaraz wkleję swoją.
Inaczej rzecz się ma z tym filmikiem Tomasza Pułki, nie wiadomo, w jakim kontekście to wszystko wypowiedziane i takie w końcu wyrwane…
Podobny mam problem z moją notką o sieciowej powieści “PoliszFikszyn”, do której – zauważyłam na Rynsztoku – link podał ktoś o nicku „porcelanowy ufo talerzyk ”.
Ponieważ nie da się czytać w sieci wszystkiego i wszystko ogarnąć, chciałam nawet napisać na prywatną skrzynkę z pytaniem, kim jest ta osoba, ale na tym portalu nie ma adresów mailowych uczestników, nie ma też adresu mailowego Marek Trojanowski na swoim blogu.
A dla mnie ważne – nie ze względu na otoczkę skandalu (może i celowego, by zwiększyć reklamę obu stron) – ale antysemickie, okropne wpisy „porcelanowego ufo talerzyka” na portalu Rynsztok pod notką o „Strachu” Jana Tomasza Grossa.
Przeczytawszy cały ten wątek, wolałabym z takimi osobami, jak „porcelanowy ufo talerzyk ” nie rozmawiać.
Więc są to z pozoru niewinne, ale potem w konsekwencji niebezpieczne rzeczy, czasami wspiera się siły, których wspierać się nie chciało.
Nie wiadomo, kim jest ten dwudziestoletni poeta Tomasz Pułka i kim jest teraz Wisława Szymborska.
Brodski wszystko zawdzięczał Achmatowej. Osłabienie pewnych autorytetów powoduje też osłabienie rekomendacji.
Ale co można wiedzieć z perspektywy bloga?
Lepiej nie wiedzieć.
Ale wystarczy ten krótki klip, by rozpoznać język funkcjonariusza kultury. “Zadanie dogłębnego ciosu polskiej poezji”, “sprowadzenie jej do parteru” to retoryka aparatyczyka w starym stylu, który chciałby administracyjnie ustalać hierarchie poetyckie. Czy trzeba wiedzieć więcej o nim? To, że kumple.pl zdecydowały się zamieścić to kuriosum, bez komentarza, dowodzi że Pułka mówi głosem właściciela bloga.
Ale czy po takim ataku Szymborska zmięknie i zacznie lansować ludzi wskazanych przez Pułkę i spólkę?