Rozpoczynam publikację mojego drugiego komiksu. Pierwszy, „KSZTANY JADALNE” został wydany za pośrednictwem projektu sieciowego NETBANDA
Komiks „CUBA” będzie dotyczył półrocznego pobytu w Hawanie 12 letniej dziewczynki w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku.
Godzina Internetu kosztuje na Kubie 15 dolarów. Tyle wynosi miesięczna pensja Kubańczyka. Internet jest dostępny jedynie w hotelach dla obcokrajowców i oficjalnie zabroniony jest tubylcom. Rysując komiks przeczesuje Internet. Bardzo pomogłyby mi w pracy blogi kubańskie, mówiące o tych latach i publikujące zdjęcia lat sześćdziesiątych, jak jeszcze kamienice Hawany nie były tak przegniłe i tak jak dzisiaj, umierające.
będzie kolorowy? Ewo, a gdybys teraz – dla kontrastu w stosunku do “kasztanow” – narysowała CUBE kreską bardziej ostrą. nie taką może jak w Rorku ale np. Figurki z Tilos.
jeżeli komiks o CUBIE, to może warto wprowadzić jakiś element sensacyjny do scenariusza. Zamach na Fidela, spisek CIA. wiesz o co chodzi.
Kreską ostrą to ja namaluję rok 1981, to będzie mój następny, trzeci komiks. Ten chcę, by był kolorowy i zamazany i czuły.
O sensacji to ja będę tu pisać przy okazji książki Mirosława Nahacza. Więc i tak się wypowiem w stylu, o jaki się upominasz.
Czytam właśnie Twoje komentarze kwietniowe na portalu niedoczytanie (byłam wtedy na wsi i nie czytałam). Zastanawiająca jest internetowa niemożność przeniknięcia do drugiego człowieka. Mówisz, piszesz, tłumaczysz i ten, do kogo kierujesz słowa jest niezmiennie tylko obrażony.
Być może, że fenomen Kuby polega właśnie na neurotycznym obrażeniu się. Wiesz, jeśli zacznę fantazjować w fabule, nigdy Kuba nie będzie dla mnie symboliczna i mityczna. Kuba to nie sensacja. Kuba to wolność.