Archiwum kategorii: dziennik ciała

Wiesz, jak zostawiłeś mnie na Mickiewicza, to weszłam na Stawową już pewna, że zdążę na pociąg. Niebo było jeszcze granatowe, ale już od linii horyzontu jaśniało i kiedy zbliżałam się do dworca, oszklona ściana Galerii Katowickiej z bożonarodzeniowym oświetleniem stanowiła … Czytaj dalej →

Samolot na ekranie monitora wreszcie przekroczył granatowy ocean i wleciał do Londynu. Tam po trzech godzinach wsiedli do drugiego, który wylądował w Warszawie. – „Wylądowaliśmy”- natychmiast pojawiło się na Skype, a potem już odbiór bagażu i pożyczenie samochodu odbyło się … Czytaj dalej →

15 lipca 2013, poniedziałek. Marek od dłuższego czasu źle się czuje i ponieważ mama też zaczęła źle się czuć na wsi, przyjechał po nią w ramach łączenia chorych. Rozkoszowałam się więc samotnością i deszczem nie wychodząc ze swojej wiśniowej piżamy, … Czytaj dalej →